Είναι ιδιαίτερα στενάχωρο... Όλοι όσοι είδαμε τον πρώτο κύκλο της σειρά του HBO, "True Detective", εντυπωσιαστήκαμε από δυο πράγματα, την ηθοποιία και το σενάριο. Ο ίδιος ο Matthew McConaughey έλεγε σε κάθε του συνέντευξη ότι τον έχει ξετρελάνει το γράψιμο του Pizzolatto και ότι αυτό ήταν που τον έκανε να θέλει να συμμετέχει στην σειρά. Πολλοί από μας "έπιασαν" πολλές από τις πολύ φανερές αναφορές του Pizzolatto στον "The Yellow King" του Robert W. Chambers και στο "An Inhabitant of Carcosa" του Ambrose Bierce και παρασυρθήκαμε προσπαθώντας να καταλάβουμε τι μπορεί να κρύβεται από πίσω και τι πραγματικά εννοούσαν, αλλά ίσως θα έπρεπε να κοιτάξουμε λίγο καλύτερα, κάποιοι άλλοι το έκαναν!
Όταν ένας συγγραφέας κάνει αναφορές σε κάποιον άλλο και σε αυτά που έχει γράψει ανοιχτά αποτίει φόρο τιμής και σχεδόν πάντα θεωρείται σαν κάτι θετικό. Αλλά απ 'ότι φαίνεται ο Pizzolatto πέρασε κάποια όρια και ενώ μίλησε για τους παραπάνω κυρίους που επηρέασαν το έργο του στον Thomas Ligotti δεν αναφέρθηκε ποτέ και στο πόσο χρησιμοποίησε κομμάτια του έργου του για τον εικονικό πια μονόλογο του Rust Cohle.
O Jon Padgett, o ιδρυτής του "Thomas Ligotti Online" και ο Mike Davis οποίος διευθύνει το "The Lovecraft Ezine" αντιλήφθηκαν ότι ο μονόλογος ακουγόταν γνωστός στα αυτιά τους και έκαναν μια εκτεταμένη έρευνα πριν αναρτήσουν ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο οποίο κατηγορούν τον Nic Pizzolatto για λογοκλοπή. Δεν θα κάνω προσπάθεια να κάνω περίληψη του άρθρου γιατί θα χάσει το νόημα του, αλλά θα σας προτείνω να το διαβάσετε όλο και να κρίνετε από μόνοι σας αν οι παραπάνω κύριοι έχουν δίκιο. Υπάρχουν αρκετά βίντεο και οι διάλογοι δίπλα στις φράσεις των βιβλίων για να μπορέσετε να κάνετε τις συγκρίσεις σας. Το πρόβλημα δεν είναι ότι τα χρησιμοποίησε, αυτολεξεί μερικές φορές, αλλά ότι μόνο όταν ρωτήθηκε επανειλημμένα (μετά από την δημοσίευση των άρθρων) για το αν τον "ενέπνευσε" ο Ligotti απάντησε θετικά χωρίς να σχολιάσει κάτι παραπάνω.
Το θέμα είναι σημαντικό γιατί ο μονόλογος για όσους έχουν δει τη σειρά είναι κάτι το μοναδικό. Είναι αυτό που τους έκανε να "κολλήσουν" μαζί της. Μπορεί λοιπόν αυτό που έκανε ο Pizzolatto, να μην ήταν παράνομο αλλά για μένα προσωπικά δεν είναι καθόλου αξιόλογο και πιστεύω ότι αν τελικά κερδίσει το Emmy για το οποίο είναι υποψήφιος θα υπάρξουν θέματα!
Και για να πάρετε μια ιδέα...
COHLE: We became too self-aware. Nature created an aspect of nature separate from itself. We are creatures that should not exist by natural law.
“We know that nature has veered into the supernatural by fabricating a creature that cannot and should not exist by natural law, and yet does.” (CATHR, p.111)
COHLE: … we are things that labor under the illusion of having a ‘self’…each of us programmed with total assurance that we’re each somebody, when in fact everybody is nobody.
“And the worst possible thing we could know — worse than knowing of our descent from a mass of microorganisms — is that we are nobodies not somebodies, puppets not people.” (CATHR, p. 109)
“Everybody is nobody…” (CATHR, p. 199)
“…our captivity in the illusion of a self—even though ’there is no one’ to have this illusion…” (CATHR, p. 107)
“…the illusion of being a somebody among somebodies as well as for the substance we see, or think we see, in the world…” (CATHR, p. 114)
COHLE: I think human consciousness is a tragic misstep in evolution.
“…human existence is a tragedy that need not have been were it not for the intervention in our lives of a single, calamitous event: the evolution of consciousness—parent of all horrors (CATHR p. 15)
“…the evolutionary mutation of consciousness tugged us into tragedy.” (CATHR p. 54)
“…our captivity in the illusion of a self… the tragedy of the ego.” (CATHR, p. 107)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου