Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

The Watcher: ''The Walking Dead'' S05E16 ''Conquer''



  Η φετινή σεζόν του "The Walking Dead" μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως ήταν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες σεζόν. Αντί να φέρει τους πρωταγωνιστές μας αντιμέτωπους με έναν ακόμη εφιάλτη, κατασκεύασαν ένα πολύ έξυπνο νέο σενάριο, στο οποίο βασική θέση έχει η ασφάλεια, ο πολιτισμός και η ηρεμία, κάνοντας τον Rick και την υπόλοιπη ομάδα να αναρωτιούνται αν κάτι τέτοιο είναι πιθανό στον κόσμο που ζούνε. Το τελευταίο επεισόδιο απάντησε σε αρκετά από τα ερωτήματα που είχαν τεθεί μέσα στη σεζόν, αν μπορεί δηλαδή κάποιος να είναι πραγματικά ασφαλής, αν υπάρχει κίνδυνος όταν κάποιος νιώσει χαλαρός και έχει αρκετά αγαθά αλλά και τι άνθρωποι θέλουν να είναι σε αντίθεση με το τι άνθρωποι πρέπει να γίνουν.


  Το επεισόδιο τελικά δεν μας επιφύλαξε κάποιο θάνατο κεντρικού χαρακτήρα, παρά μόνο του Pete (ευτυχώς) και του άντρα της Deanna (κρίμα). Το επεισόδιο ήταν μια πολύ αναγκαία καινούρια αρχή για την Alexandria, για ολόκληρη την κοινότητα και όχι μόνο για τους πρωταγωνιστές μας. Όταν έφτασαν για πρώτη φορά στην Alexandria, όλοι αναρωτιόνταν αν μπορούσαν να ζήσουν εκεί μετά από τόσο καιρό που βρίσκονταν εκτός. Όμως αυτό που φάνηκε καθαρά στο τελευταίο επεισόδιο ήταν πως η ερώτηση έπρεπε να γίνει στους ανθρώπους της Alexandria, στο αν μπορούν να ζήσουν εκεί, έχοντας μείνει μακριά από τον πραγματικό κόσμο τόσο καιρό;
  Τα σχέδια των Rick, Daryl και Carol φάνηκε να αποτυγχάνουν μετά από την σκηνή που προκάλεσε ο Rick στο προηγούμενο επεισόδιο κάνοντας μας να σκεφτούμε πως ίσως έπρεπε να εμπιστευθούν τους υπόλοιπους (Michonne, Glenn). Καταφέρνοντας να αποκτήσουν ηγετικές θέσεις, με τις ικανότητες που είχαν αποκτήσει ζώντας στον έξω κόσμο, έγιναν και αρκετά πιο έμπιστοι. Έτσι  με τον δικό τους τρόπο έφτασε να είναι λιγότερο μια μάχη για τη ζωή του Rick και περισσότερο μια μάχη για τη ζωή στην Alexandria. Αλλά όπως όλα έδειξαν στο τέλος, ο μόνος τρόπος για να καταφέρουν να αντιληφθούν τι πραγματικά πρέπει να γίνει ήταν ο πιο "βίαιος". Μπορεί η αλληγορία να ήταν λίγο υπερβολική, με τον Rick να παλεύει με τα zombie την ώρα της "δίκης" του και στο τέλος να πετάει ένα άψυχο κορμί στη μέση των συγκεντρωμένων ανθρώπων, αλλά ήταν αναγκαίο για να δείξει με πράξεις όλα αυτά που τόσο καιρό δεν καταλάβαιναν με τα λόγια.
  Δεν είναι όμως μόνο η κεντρική ιστορία, αλλά και οι υπόλοιπες που θα παίξουν μεγάλο ρόλο και στην επόμενη σεζόν. Ο Morgan επιτέλους βρήκε το δρόμο του και έσμιξε πάλι με τον Rick έχοντας πρώτα σώσει τους Daryl και Aaron από ίσως το πιο παρανοϊκό group ανθρώπων μέχρι στιγμής, τους Wolves. Είναι οι μόνοι (ίσως) που ξέρουν τι πραγματικά υπάρχει εκεί έξω γιατί κατάφεραν να επιζήσουν, για να πουν την ιστορία τους! Ξέρουμε πως ο Glenn δεν σκότωσε τον πολύ επικίνδυνο Nicholas και αυτό θα φέρει πολλά προβλήματα. H Sasha και ο Gabriel έχουν φτάσει στα όρια τους εξαιτίας των τύψεων που νιώθουν επειδή επέζησαν.

Τι μου άρεσε:

  •  O Morgan- Τα πάντα που έχουν να κάνουν με τον Morgan. Μπορεί να άργησε μια ολόκληρη σεζόν αλλά κατάφερε να βρει επιτέλους τον Rick. Είμαι πολύ χαρούμενη που θα γίνει βασικός στην επόμενη σεζόν γιατί μου αρέσει πολύ ο χαρακτήρας αλλά και ο ηθοποιός (Lennie James). Αυτό που με κάνει να αναρωτιέμαι είναι το πότε κατάφερε να γίνει bōjutsu master, αλλά δεν θα κάτσω να σκάσω κιόλας!
  •  Η Carol- Δεν υπάρχει επεισόδιο αυτή τη σεζόν που να μην έχει μια εκπληκτική ερμηνεία από την Melissa McBride. Οι σεναριογράφοι έχουν κάνει τρομερή δουλειά με τον χαρακτήρα της και το πως τον έχουν εξελίξει όχι μόνο σε ατρόμητο, αλλά και στο πόσο μπορεί να χειραγωγήσει κάποιον. Παίζει παιχνίδια μέσα στα παιχνίδια με όλους. Όταν εμφανίστηκε στο σπίτι του Pete με ένα μαχαίρι στο ένα χέρι και στο άλλο φαγητό με έκανε να την αγαπήσω ακόμα περισσότερο! Αλλά το καλύτερο, ήταν η ατάκα της προς τον Rick: "You said you don’t want to take this place, and you don’t want to lie anymore. Oh sunshine, you don’t get both."
  •  Ο Daryl και ο Aaron- Το ανέφερα και την προηγούμενη εβδομάδα, το πόσο ωραία έχουν ταιριάξει αυτοί οι δύο. Η σειρά έχει μεγάλη επιτυχία στο να παίρνει δυο πολύ διαφορετικούς χαρακτήρες και να τους βάζει δίπλα δίπλα (αν θυμάστε και τα περσινά επεισόδια). Βγάζουν τρομερή φυσικότητα στο πως κινούνται, πως μιλάνε ο ένας στον άλλον αλλά η σκηνή που το έδειξε καλύτερα ήταν μέσα στο αμάξι όταν παγιδεύτηκαν.
  •  Το ξάφνιασμα- Δεν υπάρχουν πολλές σκηνές που να με ξαφνιάζουν γιατί μπορώ πια (όπως και οι περισσότεροι) να υπολογίζω πως κάτι θα συμβεί ή κάτι θα πάει στραβά. Παρόλα αυτά ακόμα και αν το περίμενα, με έκανε να ξαφνιαστώ και να αγχωθώ ταυτόχρονα! Αντί για φορτηγά γεμάτα με φαγητό δεκάδες walkers.
  •  Η Deanna- Η αλλαγή στο τρόπο σκέψης της έγινε πολύ βίαια και ο τρόπος που έχασε τον άντρα της πολύ στενάχωρος. Έμαθε το μάθημα με τον πιο σκληρό τρόπο. Η άμεση αλλαγή στον τρόπο που βλέπει τον κόσμο, η τραγική και χωρίς οίκτο προτροπή της προς τον Rick να εκτελέσει τον Pete και το πάτημα της σκανδάλης χωρίς δεύτερη σκέψη από εκείνος, ήταν μια πολύ προσεκτικά ενορχηστρωμένη και ταυτόχρονα τρομερά ικανοποιητική σκηνή.


Τι δεν μου άρεσε:


  •  O Gabriel- Μισώ τον χαρακτήρα του. Μισώ τον τρόπο που φέρεται, το πως είναι γραμμένος αλλά και την ερμηνεία του συνέχεια ιδρωμένου Seth Gilliam. Δεν είναι καν λογικό τόσο μίσος αλλά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Είναι πραγματικά κακογραμμένος. Έχει κρίση πίστης, δεν μπορεί κανείς να τον εμπιστευθεί, το καταλάβαμε! Θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε παρακάτω; Ο τρόπος που μας δείχνουν την εσωτερική διαμάχη της Sasha έχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον και η σκηνή που ξάπλωσε με τους νεκρούς για να βρει ηρεμία ήταν πολύ πιο αποτελεσματική από ότι έχει κάνει ο Gabriel...
  •  Ο Nicholas- H διαμάχη του με τον Glenn μπορώ να ομολογήσω πως μου αρέσει αλλά θα προτιμούσα να είχε πεθάνει στο δάσος... 


  Φτάσαμε στο τέλος ακόμη μιας σεζόν χωρίς να χάσουμε κάποιον σημαντικό χαρακτήρα, παρά τα δυσοίωνα σημάδια. Αντιθέτως έχουμε ένα καινούριο ξεκίνημα, μια νέα εποχή για την Alexandria. Όλα από εδώ και πέρα θα είναι πιο δύσκολα για αυτήν την μικρή κοινωνία. Μπορεί λοιπόν το φινάλε της πέμπτης σεζόν να μην ήταν τόσο εκρηκτικό όσο άλλα, όμως ήταν εξαιρετικό. Για μένα προσωπικά ήταν το καλύτερο στα πέντε χρόνια που βλέπω αυτή τη σειρά! 
                               Τα λέμε και πάλι από τον Οκτώβρη!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου